EU in Webcast: saai en niet populair.

In Elsevier een mooi stukje over pogingen van Europa om via webcasts Europeanen meer te betrekken bij de Europese politiek. Hoe verrassend: er wordt bijna niet gekeken. Nu zeggen de
Finnen dat de toegankelijkheid en transparantie voor het eerst goed geregeld zijn. Daar hebben ze sowieso gelijk mee. Maar het wordt pas interessant als er mensvriendelijke interfaces komen boven op de gearchiveerde informatie vanuit Europa. En dan heb ik het over videobeelden, verslagen, stemgedrag, contactinformatie en informatie over de procesgang van beslissingen.

Ben jij beter dan de e-overheid?

Via Emerce stuitte ik op een Nederlandse Mash Up wedstrijd. Oftewel: de online gemeenschap uitdagen om op gebruik makend van bestaande sites (bij. Google Maps of Earth) met nieuwe toepassingen te komen. Dit onder de titel Ben jij beter dan Microsoft?

Voor de overheid ligt er een uitdaging om dit soort innovatiestrategieen in te zetten om overheidsinvesteringen in online communicatie en dienstverlening beter te laten aansluiten op de dynamiek en innovatie van Web 2.0 en zijn interactieve gebruikers.

You, de overheid en eParticipatie

Eerder schreef ik al over de kansen voor eParticipatie gelet op de online cultuur die aan het ontstaan is. Een actieve, participatieve cultuur. Ik vind het daarom leuk dat het tijdschrift Time 'You', de Internetgebruiker tot Persoon van het Jaar gemaakt heeft. Hier zie je waarom een stragieshift voor eParticipatie interessant is. Niet alleen focussen op Grote Politiek met Politicus - Burger, maar ook op Person to Person.

"Web 2.0 is a massive social experiment, and like any experiment worth trying, it could fail. There's no road map for how an organism that's not a bacterium lives and works together on this planet in numbers in excess of 6 billion. But 2006 gave us some ideas. This is an opportunity to build a new kind of international understanding, not politician to politician, great man to great man, but citizen to citizen, person to person. It's a chance for people to look at a computer screen and really, genuinely wonder who's out there looking back at them. Go on. Tell us you're not just a little bit curious"

Gratis wiki's: samenwerken en kennisdelen anno 2006

Jimmy Wales, de man die de wereld Wikipedia gaf, stelt nu ieder groep mensen ('commnity') in de gelegenheid een eigen wiki te beginnen: Wikia
Jimmy Wales gaat met OpenServings zelfs een stap verder en laat de makers van een Wiki ook de revenuen houden, zoals hij aankondigde op LeWeb (11 december 2006)

"Wikia’s OpenServing extends the essence of the open source model – free software and content – to all aspects of web-based computing. The six pillars of Wikia’s OpenServing offering are: FREE software, FREE bandwidth, FREE storage, FREE computing power, FREE content over the Internet, and GIVING AWAY 100% of the ad inventory and revenue to bloggers and website owners who partner with Wikia. By tapping Wikia’s OpenServing utility, anyone can set up and maintain their own collaborative content project for news and opinions for free."

Lees er meer over bij de BBC

Gemeente investeert wel in e-loketten maar niet in bekendheid of gebruikers

"Vier van de tien gemeenten bieden digitale diensten aan, maar maken dit onvoldoende kenbaar aan hun inwoners. De vraag welke diensten het beste aansluiten bij de wens van de burger wordt vaak niet van tevoren gesteld. "
Aldus de Ernst & Young in Binnenlands Bestuur.

Volgens de onderzoekers blijft het gebruik daardoor achter.
Ik zou er voor willen pleiten dat van ieder euro die wordt betaald aan websites en e-loketten 5% wordt gereserveerd voor publiciteit en 5% wordt benut om te investeren in e-inclusion. E-inclusion is een moeilijk Engels woord dat eigenlijk gewoon betekent dat iedereen er gebruik van moet kunnen maken. Dus als er voor 100.000 euro aan websites wordt gebouwd zou het lokale digitale trapveld 5.00o euro moeten krijgen om te zorgen dat minder-digitale groepen in staat worden gesteld om kennis te maken, schroom te overwinnen en vaardigheden te vergaren.

Minder klachten gehandicapte kiezers (maar wel van Dennis)

De Chronisch zieken en Gehandicapten Raad (CG-Raad) heeft dit jaar minder klachten gekregen van kiezers die belemmeringen ondervonden bij het stemmen. De 'circa 60' klachten werden verzameld als onderdeel van de campagne 10 stappen vooruit'.

Dennis en zijn familie hadden ook een klacht: Dennis mocht niet door zijn moeder worden geholpen. Dennis is verstandelijk gehandicapt en kan niet lezen. Hij had zich wel inhoudelijk voorbereid en wist wat hij wilde stemmen, maar hij kan het niet zelfstandig vinden op de stemcomputer. Lees het relaas hier.